ทุกประเทศได้รับความเดือดร้อนจากการเหมารวมจากประเทศอื่นหรือแม้แต่โลกโดยรวม จีนในฐานะประเทศหนึ่งและชาวจีนที่เป็นชนพื้นเมืองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น มีการเก็งกำไรโปรเฟสเซอร์มากมายเกี่ยวกับวัฒนธรรมจีน ในทำนองเดียวกัน คนจีนต้องทนทุกข์กับทัศนคติแบบเหมารวมที่เท่าเทียมและเป็นสัดส่วนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทัศนคติแบบเหมารวมที่ต่อต้านชาวจีนและวัฒนธรรมของพวกเขาได้ซ่อนเร้นมาหลายปีจนกลายเป็นตำนาน และยังคงได้รับความนิยมผ่านภาพยนตร์และหนังสือที่เขียนโดยคนที่ไม่ใช่ชาวจีนซึ่งมองจีนและประชาชนจากจุดชมวิว ของทัศนคติแบบแผนของพวกเขา นี่คือเหตุผลที่บทความในบล็อกนี้พยายามที่จะหักล้างทัศนคติแบบเหมารวม 3 ประการเกี่ยวกับวัฒนธรรมจีนที่กลายเป็นตำนาน หรือการแข่งขันที่รวดเร็วจนกลายเป็นตำนาน

ความเชื่อที่ 1: แมว สุนัข และหนูเป็นส่วนสำคัญของอาหารจีน
ประเทศจีนในฐานะประเทศหนึ่งมีอาหารเลิศรสและอาหารมากมาย อาหารประเภทต่างๆ นั้นมีความเฉพาะเจาะจงสำหรับบางส่วนของประเทศจีน แม้ว่าผู้คนจากบางภูมิภาคของจีนจะกินสัตว์ที่ชาวต่างชาติส่วนใหญ่มองว่ากินไม่ได้ แต่ก็ไม่ใช่ส่วนสำคัญของอาหารจีนและอาหารอันโอชะ ค่อนข้างจะถือว่าเป็นอาหารอันโอชะของชนกลุ่มน้อยในประเทศเท่านั้น ตัวอย่างทั่วไปคือการฝึกกินสุนัขซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองเนื้อสุนัขประจำปีในเมือง Yulin การวิพากษ์วิจารณ์สาธารณะของสเติร์นต่อเหตุการณ์นี้โดยนักเคลื่อนไหวด้านสิทธิสัตว์และคนดังชาวตะวันตกบางคนแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเชื่อว่าเป็นการปฏิบัติที่แพร่หลายในประเทศจีนมากเพียงใด
อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง มีเพียงส่วนน้อยของประชากรที่อาศัยอยู่ในเขตกวางสีและกวางตุ้งเท่านั้นที่ทำเช่นนั้น ในความเป็นจริง หลายเมืองกำลังใคร่ครวญที่จะห้ามการบริโภคเนื้อสุนัขอันเป็นผลมาจากข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาเป็นสัตว์เลี้ยงและสมควรได้รับการปฏิบัติต่อมนุษย์ในระดับหนึ่ง
Moreso การบริโภคสัตว์เป็นเรื่องทางวัฒนธรรมและไม่มีกฎเกณฑ์ทั่วไปที่โลกยอมรับเกี่ยวกับเนื้อสัตว์ที่อนุญาตหรือไม่ สัตว์ที่ถูกห้ามเป็นส่วนหนึ่งของอาหารในบางประเทศได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นอาหารอันโอชะในบางประเทศ ตัวอย่างเช่น การบริโภคเนื้อวัวถือเป็นการดูหมิ่นศาสนาของชาวฮินดูในอินเดีย เนื้อเดียวกันนี้ถือเป็นอาหารอันโอชะจากหลายประเทศทั่วโลก
ตามจริงแล้ว แบบแผนเกี่ยวกับการเลือกอาหารจีนนั้นกินลึกมากจนคนที่ไม่ใช่ชาวจีนจำนวนมากเชื่อทฤษฎีที่ว่า coronavirus ที่อันตรายถึงชีวิตมีต้นกำเนิดมาจากความชอบของจีนในการบริโภคเนื้อค้างคาวซึ่งไม่เป็นความจริง

ตำนานที่ 2: ตลาดศิลปะจีนเป็นเพียงตลาดท้องถิ่น
ตลาดศิลปะจีนเติบโตขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจากตลาดท้องถิ่นไปสู่ตลาดต่างประเทศที่น่าเกรงขาม ศิลปะร่วมสมัยของจีนดึงดูดผู้ซื้อจากทั่วทุกมุมโลก และตัวเลขก็เพิ่มขึ้นทุกวัน อันที่จริง Artling ซึ่งเป็นคลังเก็บงานศิลปะออนไลน์ที่แท้จริงระบุว่า 40% ของผู้ซื้องานศิลปะของจีนมาจากประเทศตะวันตกเทียบกับ 60% จากตลาดท้องถิ่น ด้วยจำนวนสถานที่จัดงานนานาชาติที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสำหรับศิลปินจีน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแนวโน้มนี้จะดำเนินต่อไป
ดังนั้น จึงถือเป็นตำนานที่ไม่มีมูลที่จะกล่าวว่าตลาดศิลปะจีนเป็นเพียงตลาดท้องถิ่น เนื่องจากมีหลักฐานว่าประเทศอื่นๆ จำนวนมากโดยเฉพาะโลกตะวันตกซื้อศิลปะร่วมสมัยของจีนเป็นจำนวนมาก

ตำนานที่ 3: ภาษาจีนไม่มีไวยากรณ์
นี่เป็นความเข้าใจผิดทั่วไปเกี่ยวกับองค์ประกอบสำคัญของวัฒนธรรมจีนอย่างหนึ่ง นั่นคือ ภาษาจีน ชาวตะวันตกหลายคนเชื่อว่าภาษาจีนไม่มีไวยากรณ์เพราะจีนไม่มีสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นส่วนประกอบของไวยากรณ์ในภาษายุโรป ฉันหมายถึงสิ่งต่าง ๆ เช่น: conjugation, ข้อตกลง, เพศ ฯลฯ
ผู้เสนอตำนานนี้ต้องทราบว่าภาษาจีนเป็นภาษาที่แตกต่างและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งที่ภาษาอื่นพิจารณาว่าเป็นองค์ประกอบและองค์ประกอบของไวยากรณ์จึงจะกลายเป็นภาษาทางไวยากรณ์ ภาษาจีนเป็นภาษาที่มีกฎไวยากรณ์ของตัวเอง กฎเหล่านี้ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางและได้รับการขยายโดยนักภาษาศาสตร์ชาวจีนในช่วงหลายปีที่ผ่านมาและได้เผยแพร่บนอินเทอร์เน็ตสำหรับทุกคนที่ต้องการเรียนรู้กฎเหล่านี้ คลังเก็บไวยากรณ์ภาษาจีนออนไลน์ที่สำคัญคือ Chinese Grammar Wiki ที่มีบทความเกี่ยวกับไวยากรณ์ภาษาจีนทั้งหมดมากกว่า 500 บทความ และเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น